Een Roparun team bestaat niet louter uit 8 lopers. Er komt wel wat meer bij kijken om de 570km tussen Parijs en Rotterdam te overbruggen. Zo hebben ook wij een heus dreamteam bij elkaar gezocht: naast lopers hebben we ook andere profielen gezocht: fietsers, chauffeurs, masseurs, culinaire chefs, … .
Allemaal hebben we 1 ding gemeenschappelijk: we hebben een sportieve band die we graag op dinsdagavond tonen op de atletiekpiste in Kalmthout.
Maar het is niet omdat wij elkaar al door en door kennen, dat we dat niet graag met anderen delen...
Nummer zeven in deze reeks is Karin Cuypers.

​

Dag Karin, wat zal jij voor ons team betekenen eind mei?
Karin: Ik neem de rol van loper binnen ons roparun team op mij.

 

En was dat je eerste keuze of had je eventueel graag nog een andere rol binnen ons team opgenomen?

Karin: Ja, het liefst zou ik als loper deelnemen. Mocht het echter, om wat voor reden dan ook, beter passen dat ik een andere rol op mij neem, zal ik dit ook met plezier doen. De Roparun gezamenlijk tot een goed einde brengen primeert.

​

Ik ga je niet vragen naar de meest overschatte rol binnen ons team (je zou mijn naam maar eens moeten laten vallen…), maar wat denk je dat de meest onderschatte rol is?
Karin: elke rol is belangrijk natuurlijk. De volledige afstand van Parijs naar Rotterdam moet gelopen worden. Elke loper moet begeleid worden door 2 fietsers. We zijn 2 dagen onderweg, dus we zullen wel eens honger hebben, we zouden toch graag wat slapen, stijve spieren zullen ons parten spelen en we nemen graag meteen de juiste route (Het is al ver genoeg). Toch denk ik dat de rol van chauffeur van de volgbusjes de meest intensieve rol is. Heel het gebeuren speelt zich af op de openbare weg. De verkeersregels moeten dus goed nageleefd worden en er moet bij elke aflossing op reglementaire wijze geparkeerd worden. En we zijn niet de enige busjes die onderweg zijn, er zullen meer dan 200 teams actief zijn.

​

Wat wist je eigenlijk vooraf al van het roparun concept?
Karin: Ik kende roparun niet. Toen ik er deze zomer van hoorde duurde het niet lang of ik was overtuigd om hieraan deel te nemen. Een sportieve uitdaging aangaan en dan nog een goed doel steunen, een mooie combinatie!

​

Waarschijnlijk een domme vraag, maar ben je met roparun aan je sportieve proefstuk toe?
Karin: Ik kijk uit naar de uitdaging, maar ik heb al toch al wat sportieve watertjes doorzwommen. Ik heb al vele marathons gelopen en deze zomer de dodentocht gelopen. Nu gaat het wel over een uitdaging van een andere soort, nameljik eentje die we als team aangaan, samen met vrienden. Er gaat een heel traject aan vooraf en dan gaat het niet enkel over de trainingen. We zamelen ook nog geld in voor het goede doel. Het is fijn om te zien hoe iedereen zijn bijdrage levert om het geheel vorm te geven. Ook logistiek alles geregeld krijgen zal nog een uitdaging worden.

 

Dus eigenlijk is er maar 1 ding dat je echt afschrikt?
Karin: inderdaad, net als de meesten ben ik ook wel benieuwd naar het effect van een gebrek aan slaap. Ik denk dat het niet gemakkelijk zal zijn om een beetje te kunnen rusten onderweg.

 

Zijn er bepaalde goede doelen die je nog net iets meer kunnen bekoren dan anderen?
Karin: Alle initiatieven voor palliatieve zorg zijn uiteraard hartverwarmend. Als moeder liggen de projecten voor kinderen en jongeren mij het nauwst aan het hart.

 

Bedankt voor je tijd Karin !